Sign the petition – Keep the Polish women safe!
Let’s continue to protect our daughters, sisters and mothers!
Appeal to Members of Parliament:
THE CONVENTION ON VIOLENCE AGAINST WOMEN AND DOMESTIC VIOLENC
It is a significant international agreement which seeks to address a serious problem of human rights’ violations – violence against women and domestic violence. Its aim is to protect and assist the victims, effectively prosecute the offenders and communicate the message of prevention in the areas of information and education so that mutual respect prevails in society and families. Poland has ratified it in 2015.
In total, 34 countries have ratified this convention so far. In all these countries, there have been positive developments in policies, protection and prevention of violence against women and domestic violence. There are no reports in any of these countries that the convention is being used for anything other than protecting women and girls, and other family members from violence.
What did happen in all these countries was that punishment for domestic violence was increased, punishment for rape was increased and sexual acts without consent were redefined to constitute rape. Additional funding was made available to women’s counseling centers.
This shows that the attacks on the Istanbul Convention are part of the wider movement to restrict and go back on commitments to equality between women and men.
In April 2020, a new Polish law has been adopted on eviction orders and the isolation of the perpetrator of domestic violence from the victim, as a way to align with standards of the Istanbul Convention on protection of victims. Do we want to go back to the lack of support for our daughters, sisters and mothers?
How is Poland benefiting from Istanbul Convention
PREVENTION AND AWARENESS
Education and programs for:
● workers of the Authority for Social and Legal Protection of Children (Art. 15);
● medical staff (Art. 15);
● primary and secondary schools (Art. 14);
● pedagogical workers in the field of prevention (Art. 15);
● the general public on the availability of these services (Art. 13);
● perpetrators of violence – therapy and psychological counseling (Art. 16);
● trainee judges, judges and public prosecutors in the area of child custody and regulations on violent parent’s visitation rights (Art. 31);
● court appointed experts in the field of domestic violence.
SPECIALIZED SOCIAL SERVICES
● Available victim assistance network (Art. 22).
● Safe houses (Art. 23) – Recommendation RE: 1 family place for a victim and their endangered children per 10,000 inhabitants,
● Psychotherapeutic services for families with children affected by violence – ensuring the availability and reimbursement of services by the health insurance company.
● Rape victims’ centers – recommendations: 1 centre per 400,000 women or 1 centre per region.
● Financial stability of the victim’s telephone helpline (Art. 24).
● Specialization of police teams – the need for teams throughout Poland.
● Complex interconnected service networks and better cooperation among all actors as in the Integrated Rescue System (Art. 7).
● Programmes for violent people
● Financial support for services that provide assistance to the victims of violence and the perpetrators of violence.
SYSTEM MEASURES
- Systematic data collection at national and international levels (Article 11).
- Improvement in the quality of services for victims of violence based on sharing international good practices.
- Uniform standard of assistance within European states.
- Strengthening interdisciplinary cooperation (Art. 7).
- Systematic anchoring of a child’s assisted contacts with a violent parent (Art. 26).
INTERNATIONAL DIMENSION
● Strengthening European values by ensuring the safety of women.
- Ensuring the long-term priorities of countries in addressing violence (gradual introduction of measures).
- Monitoring and revising measures to ensure safety for victims of violence.
- Transfer of good practices to all countries.
- International cooperation in the fight against violence similar to the integrated approach in the fight against illegal drugs.
- Improving services. There have been improvements in ratified countries. E.g.: Serbia – increased number of reported cases – victims gain courage to report cases and get professional help. Finland – increase in the number of places in shelters and in their total number, and the introduction of a free non-stop line.
IMPACTS OF GOING OUT FROM CONVENTION
- Preservation of the current state and making a taboo of the problem – victims are afraid to talk about violence, seek help or contact the police – only 10% of actual rape cases are reported.
- Sending a signal to society that we do not care about the victims of violence.
- Insufficient help for families and children at risk of violence – annually there are about 2,500 cases of domestic violence registered in families where children grow up.
- The economic impact of domestic violence is greater than its prevention. At present, the total cost of domestic violence is 14.5 billion EURO- health care, justice, social services, social benefits, and losses due to the economic inactivity of the victims.
- Every year, dozens of women still die as a result of domestic violence in Poland
- Deviation from cooperation with the international community and international isolation of Poland.
Let’s continue to protect our Polish daughters, sisters and mothers!
Podpisz petycję – Chroń Polki!
Chrońmy nadal nasze córki, siostry i matki!
Apel do posłów i posłanek:
Nie pozwól żeby Polska wypowiedziała Konwencję Stambulską!
Konwencja o zapobieganiu i zwalczaniu przemocy wobec kobiet i przemocy domowej to ważne porozumienie międzynarodowe, które ma na celu rozwiązanie poważnego problemu łamania praw człowieka – przemocy wobec kobiet i przemocy domowej. Jej celem jest ochrona i niesienie pomocy ofiarom, skuteczne ściganie sprawców oraz edukacja mająca na celu upowszechnienie postaw opartych na wzajemnym szacunku i rozwiązywania konfliktów w relacjach międzyludzkich bez użycia przemocy. Polska ratyfikowała ją w 2015 roku.
Do chwili obecnej Konwencję ratyfikowały 34 kraje. We wszystkich tych krajach doprowadziło to do poprawy standardów zapobiegania i zwalczania przemocy wobec kobiet i przemocy domowej. Żadne doniesienia z tych krajów nie wskazują na to aby Konwencja była wykorzystywana do jakichkolwiek innych celów niż ochrona kobiet i dziewcząt oraz innych członków rodziny przed przemocą.
We wszystkich tych krajach zaostrzono kary za przemoc w rodzinie i za gwałt. Poradniom dla kobiet. udostępniono dodatkowe fundusze.
To pokazuje, że ataki na Konwencję Stambulską są częścią szerszego ruchu na rzecz ograniczenia równości kobiet i mężczyzn.
W kwietniu 2020 r. przyjęto nowe polskie prawo dotyczące nakazów eksmisji i izolacji sprawcy przemocy domowej od ofiary, jako sposobu na dostosowanie się do standardów Konwencji Stambulskiej o ochronie ofiar. Czy chcemy wrócić do braku wsparcia dla naszych córek, sióstr i matek?
Jak Polska może korzystać z Konwencji Stambulskiej:
ZAPOBIEGANIE I ŚWIADOMOŚĆ
Edukacja i programy dla:
● pracowników Urzędu ds. Społecznej i Prawnej Ochrony Dzieci (art. 15);
● personelu medycznego (art. 15);
● szkół podstawowych i średnich (art. 14);
● pracowników pedagogicznych zajmujących się profilaktyką (art. 15);
● opinii publicznej na temat dostępności usług (art. 13);
● sprawców przemocy – terapia i poradnictwo psychologiczne (art. 16);
● aplikantów sędziowskich, sędziów i prokuratorów w zakresie opieki nad dzieckiem oraz przepisów dotyczących prawa do odwiedzin rodziców stosujących przemoc (art. 31);
● biegłych sądowych w dziedzinie przemocy w rodzinie.
SPECJALISTYCZNE USŁUGI SOCJALNE
● Ogólnie dostępna sieć pomocy ofiarom (art. 22).
● Zapewnienie schronienia (art. 23) – Zalecenie RE: 1 miejsce rodzinne dla ofiary i jej zagrożonych dzieci na 10 000 mieszkańców,
● Usługi psychoterapeutyczne dla rodzin z dziećmi dotkniętymi przemocą – zapewnienie dostępności i refundacji świadczeń z NFZ.
● Ośrodki dla ofiar gwałtu – zalecenia: 1 ośrodek na 400 000 kobiet lub 1 ośrodek na region.
● Stabilność finansowa telefonu zaufania dla ofiar (art. 24).
● Specjalizacja ekip policyjnych w całej Polsce.
● Złożone, wzajemnie połączone sieci usługowe i lepsza współpraca między wszystkimi podmiotami, jak w przypadku Zintegrowanego Systemu Ratownictwa (art. 7).
● Programy terapeutyczne dla osób stosujących przemoc
- Wsparcie finansowe dla służb świadczących pomoc ofiarom przemocy i terapie dla sprawców.
ŚRODKI SYSTEMOWE
- Systematyczne gromadzenie danych na poziomie krajowym i międzynarodowym (art. 11).
- Poprawa jakości usług dla ofiar przemocy w oparciu o dzielenie się międzynarodowymi dobrymi praktykami.
- Jednolity standard pomocy w krajach europejskich.
- Wzmocnienie współpracy interdyscyplinarnej (art. 7).
- Nadzór nad kontaktami dziecka z rodzicem stosującym przemoc (art. 26).
WYMIAR MIĘDZYNARODOWY
- Wzmacnianie wartości europejskich poprzez zapewnienie bezpieczeństwa kobiet.
- Zapewnienie długoterminowych priorytetów krajów w walce z przemocą
- Monitorowanie i rewizja środków zapewniających bezpieczeństwo ofiarom przemocy.
- Transfer dobrych praktyk do wszystkich krajów.
- Międzynarodowa współpraca w walce z przemocą podobna do zintegrowanego podejścia do walki z narkotykami.
- Poprawa usług. Np.: Serbia – zwiększona liczba zgłoszonych przypadków – ofiary nabierają odwagi do zgłaszania przypadków i uzyskiwania profesjonalnej pomocy. Finlandia – wzrost liczby miejsc w schroniskach i ich ogólnej liczby oraz wprowadzenie bezpłatnego całodobowego telefonu SOS
SKUTKI WYSTĄPIENIA Z KONWENCJI
- Brak poprawy obecnego stanu i pozostawienie przemocy jako tematu tabu – ofiary będą obawiać się mówić o przemocy, szukać pomocy lub kontaktować się z policją – zgłaszanych jest tylko 10% faktycznych przypadków gwałtu.
- Wysłanie do społeczeństwa sygnału, że nie dbamy o ofiary przemocy.
- Niewystarczająca pomoc dla rodzin i dzieci zagrożonych przemocą
- Ekonomiczne skutki przemocy domowej staną się większe niż jej zapobieganie. Obecnie całkowity koszt przemocy domowej wynosi w UE 14,5 miliardów euro – obejmuje to opiekę zdrowotną, wymiar sprawiedliwości, usługi socjalne, świadczenia socjalne oraz straty spowodowane brakiem aktywności zawodowej ofiar.
- Każdego roku od 400 do 500 kobiet nadal ginie w wyniku przemocy domowej w Polsce.
- Uchylenie się od współpracy ze społecznością międzynarodową spowoduje międzynarodową izolację Polski.
Chrońmy nadal nasze córki, siostry i matki przed przemocą domową!